تمام اعضای خانواده‌ همیشه دوست دارند، حداقل یک وعده غذا را دور هم بنشینند اما چندین سال است که این زن به تنهایی در گوشه آشپزخانه غذا می‌خورد طوری که حتی صدای چیدن میز غذا به گوش همسرش نرسد؛ او خیلی وقت است که غذای عطردار درست نمی‌کند و می‌گوید «من چگونه چنین غذایی را بخورم در حالی که ابراهیم‌ام نمی‌تواند از آن بخورد» ـ

به احترام عزت و شرف این بزرگمرد و صبر و بردباری این شیرزن که منزل ایشان مدرسه صبر و فداکاری است در مقابل تصاویرشان از جا بلند شدم. خدایا چون تو حاضری چه جویم و چون تو ناظری چه گویم، خودت به حرمت این ایام یه گوشه چشمی به این عزیزان داشته باش